سلامت روان اعضای هیئت علمی رشته تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی

مقدمه: بسیاری از محققین معتقدند که مشکلات ذهنی از جمله اضطراب و افسردگی، کاهش عزت نفس و ضعف نشانگان جسمانی و اجتماعی را می توان با تمرین و فعالیت بدنی بهبود بخشید. هدف از پژوهش حاضر مقایسه میزان سلامت روان اعضای هیئت علمی رشته تربیت بدنی و رشته های غیرتربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی بود. روش کار: روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به شکل پیمایشی روی 600 نفر از اعضای هیئت علمی زن و مرد رشته تربیت بدنی و غیر تربیت بدنی واحدهای یازده گانه دانشگاه آزاد اسلامی به عنوان نمونه آماری انجام شد. روش نمونه گیری، خوشه ای چندمرحله ای تصادفی بود. برای اندازه گیری سلامت روانی آزمودنی ها از پرسش نامه سلامت عمومی 28 سوالی (28ghq-) و برای مقایسه میانگین های دو جامعه از آزمون t مستقل استفاده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد در ابعاد افسردگی، ضعف در عملکرد اجتماعی و اضطراب، بین اعضای هیئت علمی رشته تربیت بدنی و غیرتربیت بدنی تفاوت معناداری وجود دارد، اما در بعد علائم جسمانی تفاوت معنادار نیست. همچنین میزان افسردگی و اضطراب در اعضای هیئت علمی رشته تربیت بدنی در مقایسه با اعضای هیئت علمی رشته های غیرتربیت بدنی کم تر بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به مطرح بودن ورزش به عنوان یکی از ابزارهای حفظ سلامت جسمانی- روانی و پیشگیری از بروز ناهنجاری های روانی و شرایط شغلی و ارتباط بیش تر اعضای هیئت علمی رشته تربیت بدنی با فعالیت های جسمانی و ورزشی، این گروه نسبت به اعضای هیئت علمی رشته های غیرتربیت بدنی از افسردگی و اضطراب کم تر و سلامت روان مطلوب تری برخوردارند. بر این اساس شرکت مدرسین رشته های غیرتربیت بدنی در برنامه های ورزشی توصیه می شود.